woensdag 29 september 2010

Quest For Simplicity

Kwantum heeft “het”



Hoe eenvoudige eisen het moeilijkst zijn. Een vriendin van mij vertelde onlangs dat ze stad en land afgegaan was om ‘vitrage’* te vinden. Blijkbaar is dat niet meer hip, dus de gemiddelde winkel heeft het blijkbaar niet meer in huis.
Er was vanalles te vinden, in gordijnen in alle vormen en maten met tierelantijtjes, in luxaflex in alle mogelijk te bedenken variaties,  noem maar op, zlong het ‘hip’ is is het te koop. Zij wilde simpel vitrage.
Ze is geslaagd bij de Kwantum. Daar hebben ze nog oubdbollig, antiek, ouderwets ‘good ole’ vitrage.



The 4th Doctor


Zo ben ik stad en land afgegaan om een witte gebreien sjaal te vinden. Schier onmogelijk. Zelfs een sjaal met een uniforme kleur was ontzettend lastig. Je werd om de oren gegooid met drukke motiefjes. In fleece was er weer wel veel te krijgen. Voor de duidelijkheid: Fleece = NOT(wol). En dan bedoel ik een ‘wollen‘ sjaal en in een dikte gebreëen die niet vereist dat je de sjaal 6 keer om je nek moet slaan om het alsnog niet koud te krijgen.
Nee zelfs een gebande sjaal à la ‘The 4th Doctor’ was niet te krijgen. Pas toen Harry Potter het weer hip maakte kon je die weer overal kopen. Maar een simpele witte sjaal…?
Toch is het mij gelukt, ik liep toevallig een V&D binnen…


Toen bestonden DVD en digitale TV met ingebouwde HDD nog niet


Zo ben ik ook ooit op zoek geweest naar een stereo-videorecorder. Waar een een videorecorder mono te koop was voor fl200,-, was de eerst volgende stereo-videorecorder fl500,-. fl300,- meer, alleen voor stereo-geluid denkt u? Integendeel. Hiervoor kreeg je een extra leeskop, PDC showview en stereo! Had ik die extra leeskop nodig? Vast niet. Had showview nodig? Nee, en het werkte toch nooit**
Toch betaalde je ervoor.



Watchmen



Ook iets waar ik tegenaangelopen ben. Ik zoek een simpel horloge. Herenmodel-klein en slank. Geen apparaat wat wel waterdicht mag zijn, maar zo kolossal is, dat het net zo handig is om met zo’n ding om je pols met zwemmen als met een molensteen om je nek. Geen poespas. Geen 20 knoppen, geen 25 wijzetjes die allemaal iets ander aangeven terwijl je er niet mee eens de tijd kan instellen op London, Amsterdam,  Moskou, Tokyo en New York. Tegelijk.
Ik hou niet van bling-bling en geen felle kleuren. Ik wil mijn horloge kunnen aflezen zonder bijgeleverde lasbril. Gewoon strak, eenvoudige lijnen onder het principe Less is More, met drie wijzers en een wijzerplaat met 12 getalletjes erop. Na de initiele kaleidoscopische Swatch rage in de jaren tachtig…  Ze zijn er wel, maar blijkbaar is de markt hiervoor kleiner en als je een grote collectie Less-is-More horloges my style tegenkomt, zijn het vaak designhorloges voor een budget, die voor mij iets aan de hoge kant is.


Mijn Heilige Graal



Ik wilde ALLEEN een telefoon. Een GSM. Je weet wel zo’n ding waar je mee belt. Ook dit bleek een schier onmogelijke taak. Telefoons alom. Maar eentje waar je mee kunt bellen of gebeld worden of SMS’en? Zonder FM radio, zonder spelletjes, zonder internet, zonder ingebouwde MP3 speler en zonder ingebouwde x megapixel camera, navigatie. Je kent ze wel, die gadgets met een hoog iPhone-factor, die iemand heel cool en trots uitvouwd op een verjaardag , waarbij de vraag ‘kun je er ook mee bellen?’ zeker niet ongesteld blijft.


Voor mij is het simpel, ik wil bellen en bereikbaar zijn. Dat stelt eisen aan je telefoon.


Als ik een MP3′s wil luisteren, dan pak ik mijn MP3 speler. Als ik iets “SMART” wil hebben, pak ik mijn PDA, als ik wil fotograferen pak ik mijn fototoestel. Als de batterij van mijn MP3 speler leeg is, ben ik nog steedsbereikbaar. Als mijn Camera  naar de fabrikant is voor reparatie, ben ik nog steeds bereikbaar. Ik hou van decentralisatie.  Als mijn telefoon stuk is kan ik nog steeds MP3′s luisteren, foto’s maken, met mijn PDA spelen e.d.


Dus ik hou van simpel. Simpel ontwerp. Simpel gebruik.


Toegegeven, als je van plan bent te reizen is Triple- of Quadband aan te raden. SMS is ook erg handig. En bluetooth voor draadloos headsetje ook erg handig. Zeker in de auto. En als je dan ook een flinke dot geheugen hebt waar je je contacten in op kunt slaan, dan ben je er. Toch?


Nu brengt, als ik het nieuws mag geloven, een Nederlands bedrijf een dumb-phone uit, genaamd: ”John’s Phone”. Een telefoon met het uiterlijk van een garageafstandbediening uit de jaren 80 en een geheugenkaart die uit te breiden is in aantallen papieren paginas. Je snapt de clou. Deze telefoon is uitsluitend om te bellen!
Whoopie!! My KISS wet dream come true!
Of toch niet? Wacht even ik lees de specificaties door (ook een voordeel: het kan nooit een lange lijst zijn).


  • Geen Bluetooth
  • Geen SMS dienst (zelfs geen telefoonnr van een Postduivenverhuurbedrijf)
  • Geen digi-adresboek (wel 10nr onder sneltoetsen en een papieren notebloc(je) met pen. Copy, Paste en Delete: courtesy of vlakgum )
  • Geen alleen maar een NUMPAD met een extra groen en een extra rood knopje.
  • Geen geintergreerde Camera
  • Geen geintergreerde  FM-stereo
  • Geen Spelletjes
  • Geen internet
  • Geen (O)LED beeldscherm met meer pixels en kleuren dan een psychedelisch onderonsje van overjarige digitale kunstenaars die ‘the sixties’ op LSD hebben meegemaakt  (alleen een klein display-tje aan de bovenkant, die als een pager alleen één nummer laat zien)
  • Geen (alarm)klok
  • Geen kalender
  • Geen geintegreerde emailservice
  • Geen WAP
  • Geen Ping
  • Geen WiFi
  • Geen Candybar, Slidephone of Fold-phone Hip & Trendy design
  • Geen vijfentwintigduizend nutteloze ringtones & belletjes (waar je 25000 ringtones  en belletjes beluisteren later achterkomt dat ze geen van allen zijn wat jij wilt als  ringtone of als SMS verklikker
  • Geen geintegreerde MP3 speler
  • Geen PC verbinding om foto’s & ringtones over te zetten


Dit alles krijg je NIET, voor maar 70 euro. Het credo ‘Less is More’ wordt in ieder geval heel veel eer aan gedaan.


Jammer genoeg ga je in het dagelijk gebruik dingen missen als: een BT headset, of het niet kunnen SMSen, of een groot geheugen voor al je vrienden, die je dan met naam en al  opslaat. Toch handiger dan een sneltoets. Hoi met wie?O shit, ik dacht dat je op 5 zat. Op wie zit (vul naam in) dan? Afijn, negen sneltoetsen later…


Dat laatste moet je wel in perspectief zien. Als je bij een chinees 36, 125, 14 en 26a uit je hoofd kan bestellen,  kun je ook binnen no time al je tien vrienden bellen.
Hoe ging die slogan ook al weer? “Wie tot 10 kan tellen…” Anyways.


Deze dumbphone is zo dumb, dat je eigenlijk een grote draaischijf prominent in het midden verwacht. En dit geeft mij nou net het gevoel dat deze goedbedoelde oefening in dumbphones te dumb is voor het gemiddelde gebruik, waardoor ik sterk twijfel‡‡ of ik deze telefoon wel zou kopen,  terwijl ik juist jarenlang smachtend heb liggen wachten op de dag dat er een telefoon te koop was waar je alleen mee kon bellen.
Het is ook nooit goed
!


*Voor degene die niet weten wat ‘vitrage’ is: google het eens, zou ik zeggen.


** Programme Delivery Control Showview  is een systeem dat met een barcode in de TV-gids, automatisch het programma kon opnemen. de VCR  reageerde op een start en stop signaal dat meegestuurd werd door de omroep. Wat in NL overigens vaak te vroeg of te laat werd meegestuurd.


Keep It Simple Stupid , Nee in dit geval heeft het niets te maken met de clip van ‘Take It Off’ van KISS


14 = kroepoek, 26a = pisang goreng, 36 = nasi goreng, 125 = Po Low Ap (geroosterde eendfilet, met verse ananas in zoetzuresaus. Jade, Breda. Jammer dat dit niet een universele code is geworden waardoor je overal ter wereld bij een chinees restaurant kan bestellen, zonder de plaatselijke taal te spreken of te lezen.


Voor alle duidelijkheid, deze telefoon is ontworpen als anti-gadget met een iPhone-factor van nul-komma-nul (maar wel met een coolness factor van + several millions), wellicht als statement tegen de stortvloed aan toeters en bellen die nu op een gemiddelde GSM -nu "smartphone" zitten, of als statement tegen de overdaad aan informatie waarmee onze hersenen via allerlei slinks communicatielijnen volgegooid worden.


‡‡P.S.:
Toch zit ik serieus te overwegen om zo’n apparaat te kopen, al zou het alleen bij wijze van experiment zijn: hoe erg mis ik nou echt bluetooth technologie of een SMS dienst? Ik zou bij wijze van grap 1 maand lang met zo’n ding moeten rondlopen, en kijken in hoeverre ik verpest ben door de luxe van de vooruitgang.


P.P.S.
Actually, hoe meer ik de specificaties lees, hoe enthousiaster ik word! Ik vind hem echt cool!
Als er een Gadget Of The Year Award zou zijn, zou ik deze voordragen!


P.P.P.S.:
Ik heb er zojuist een in de pre-order gekocht. Goodie-goodie-goodie-kewl-kewl!

P.P.P.P.S.:
Vandaag (1-10-2010) te horen gekregen dat mijn John's Phone binnen 10 werkdagen

geleverd wordt!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten