Beschrijving
De John's Phone is het ant(i)woord op de Smartphone trend, waarbij het gaat om zoveel mogelijk features in een klein apparaatje te stoppen, welk van origine enkel bedoelt was om te telefoneren.
John's Phone neemt je mee terug naar de roots: zo min mogelijk features in een klein apparaatje te stoppen, welk van origine bedoelt is om mee te telefoneren.
Het is een telefoon. Punt.
Meer doet het niet. Het is weliswaar een telefoon met quadband, is simlock Free en heeft een extreem lange standby tijd, maar er zitten geen (overbodige) toeters en bellen aan als FM-radio, 36.000 computerspelletjes, Internet, een MP3 speler of een 35miljoen bit kleuren (O)LED scherm, die bij gebruik ten koste gaan van kostbare standby- en gesprekstijd. Het enige wat je zou kunnen missen is een draaischijf. SMS-jes versturen is onmogelijk. Een LCD scherm, die zo uit een pager overgezet lijkt te zijn, doet aan nummermelding.
Eerste indruk.
De John's Phone komt in een degelijke (kleine) verpakking, met volgens mij een knipoog naar de iPhone en wordt geleverd met USB kabel (niet mini-USB), EU-oplader met USB aansluiting, een earphone (met microphone), handleiding, stylus (duur woord voor pen) en een adresboek. Compleet.
Het eerste wat opvalt, is dat de John's Phone wat licht aanvoelt, op het eerste gevoel een beetje  plastic-achtig. Iets wat nooit storend is, ik had alleen iets massiever gevoel verwacht. Dit is natuurlijk een voordeel: je wilt namelijk geen vooroorlogse baksteen in je broekzak, die je broek naar omlaag trekt.
Gebruik
De John's Phone ligt goed in de hand. De John’s Phone voelt een beetje groot, dus misschien dat mensen met kleine handen hier anders overdenken. Door dat de John's Phone plat en licht is, voelt hij niet groot wanneer je hem broekzak steekt, wat bijdraagt aan het draagcomfort bij geen gebruik.
De handleiding is summier. Daar tegenover staat dat er ook niet veel te vertellen valt: de John's Phone blinkt UIT in een gebrek aan allerlei overbodige features.
Het gevolg hiervan is dat de John's Phone ook uitblinkt de in eenvoud qua gebruiksgemak. Elke handeling om de telefoon te gebruiken is intuitief goed: Groen is bellen, Rood is ophangen.
Geen handleiding nodig.
Ook de knoppen aan de zijkant wijzen zich vanzelf.  Met de onderste knop (drie standen) zet je 'm aan of uit en is de middenstand de toetsenbord blokkering.
Met de middelste knop (drie standen) schakel je de ringtone tussen stil, luid en zacht. Trillen doet de John's Phone in alledrie de gevallen.
Met een quasi-draaikop kun je tijdens het bellen het volume harder of zachter zetten en vóór het bellen door de gekozen of ontvangen nummers lopen.
Ik vind alleen de twee schuifknoppen wat zwaar gaan. Ik kan ze niet makkelijk verzetten met een vinger en ik ben geneigd mijn nagel te gebruiken voor extra houvast. Gevolg is ook dat ik bij regelmatig het schakelen van ‘toetsenbord vrij’ naar ‘toetsenbord geblokkeerd’ per ongeluk een stand te ver schiet: ‘UIT’. Het grote voordeel is wel dat ze kunnen dan ook niet 'per ongeluk' verschuiven. En het kan ook nieuwigheid zijn omdat de telefoon pas 4 dagen in gebruik is.
De SIM-kaart plaatsen kan volledig zonder handleiding gedaan worden. Precies zoals de Nederlandse man het wilt hebben.
Klasse!
De gesprekskwaliteit is zeer goed en de ringtone is luid en duidelijk, alleen mis ik de klassieke "TRIIIING", wat ik beter op zijn plek had gevonden als ringtone.
Special Features
Ondanks dat de John's Phone gezien kan worden als de ultieme anti-gadget, zit er een handig lcd-schermpje op, wat de batterij-status, signaalsterkte en gebelde en ontvangen nummers weergeeft.
Verdere features bestaan uit een opbergvakje voor het adresboekje en een ingebouwde stylus.
Short-Text-Messages kun je versturen door de daarvoor bedoelde paginas in het adresboek te gebruiken. Omdat er geen postduif bij de John's Phone wordt meegeleverd, kun je de testmessage zover sturen als je arm reikt. Je wordt hier wel in beperkt doordat er maar 6 paginas voor Textmessages in het adresboek zitten. Waarvan er 2 dubbelzijdig voor text-messages zijn, en 1 de andere zijde deelt met de laatste pagina "X-Y-Z" van je adresboek en 1 de andere zijde deelt met het meegeleverde spelletje.
Ook is er de mogelijkheid om een spelletje te spelen, door het meegeleverde 'Drie-op-een-rij' pagina in het adresboek.
Earphone
De meegeleverde earphone ziet er leuk uit, het design is duidelijk een knipoog naar een zekere smartphone. Hij past echter voor geen meter in mijn oor. Het oortje is te groot, waardoor het vreselijk oncomfortabel draagt en meer uit je oor valt dan in je oor zit. Gesprekskwaliteit daarintegen is zeer goed.
Luxe Problemen.
Het ontbreken van een standaard mini-USB interface vind ik jammer. Dit kan gewoon erg handig zijn: als je oplader niet beij de hand hebt en je USB-kabel ligt toevallig thuis, dan kun je je telefoon toch opladen met elke willekeurige mini-USB kabel via je PC. Niet dat dit essentieel is, er zijn ook andere fabrikanten die hun iedere telefoons zonder mini-USB interface is uitvoeren, denk bijvoorbeeld Nokia, denk bijvoorbeeld Samsung, dus zo ongewoon is het niet. Het heeft alleen mijn persoonlijke voorkeur.
Ook het niet kunnen SMS-en ervaar ik als een gemis. Dit zit het hem eerder in het feit dat de SMS zo ingeburgerd is, dat je met de neus op de feiten gedrukt wordt, hoe verwend we door de technologie zijn.  Hoewel er na 4 dagen John’s Phone voor mij een nieuwe wereld open gaat: de wereld zonder SMS. En ik moet heel eerlijk bekennen, zo erg is dat niet.
Ook het niet hebben van een Klok ervaar is als een gemis. Hoewel ik dat niet aan John’s Phone kan wijten. Ik ben een hele slechte horloge drager, meestal vergeet ik mijn horloge om te doen of ik kan hem niet vinden en ik betrap mij erop dat ik heel vaak mijn GSM als alternatief gebruik.
Ook zou je het niet hebben van BlueTooth als een gemis op kunnen vatten, maaar deze high-tech optie druist tegen de filosofie achter de John’s Phone, dat je schouders ophaalt. So be it.
Hoewel bovenstaande zaken niets afdoen aan de John’s Phone, en tegen de filosofie achter de John’s Phone in duisen, zijn het wel eye-openers. Je wordt een spiegel voor gehouden hoe afhankelijk je bent geworden van de technologie, van zo’n klein apparaatje dat alles kan, dat je hele prive leven bij zich draagt (i.e. agenda en digi-adresboek).
Je kunt je al niet eens meer voorstellen hoe je zou overleven zonder GSM, laat staan niet SMS-en of het niet draadloos handsfree kunnen bellen. Stuk voor stuk luxe problemen. Leerzaam.
Oordeel.
De John's Phone is een verrassend bruikbare telefoon met een olijke knipoog naar de huidige trend van Smartphones, zie bijvoorbeeld de SMS-service en het meegeleverde spelletje en zijn design.
Juist het deze knipoog levert heel veel positieve reacties op,als je de telefoon uit je zak haalt. Vooral als je de vele  features van het apparaat demonstreert.
De gesprekskwaliteit mag er zijn en het gebruiksgemak druipt van het apparaat. Tel daarbij op de leuke (en zeer simpele) vormgeving en het feit dat het een retecoole anti-gadget is, en je hebt een telefoon die ik aan niemand zou willen aanraden:
ik wil de enige in mijn omgeving met een John's Phone zijn en blijven.
Het enige minpunt wat ik heb gevonden is het formaat van de earphone. De rest zijn luxeproblemen.
Samenvatting.
+ Ultieme anti-gadget.
+ Ultracool, positieve reacties gegarandeerd
+ Lekker simpel in gebruik
+ een telefoon om mee te bellen en gebeld worden
+ lange standby tijd
+ Prima geluidskwaliteit
+ Overzichtelijk adresboek
+ Geintergreerd adresboek door opbergvak en geintegreerde stylus
+  Geen overdaad aan features die je toch nooit gebruikt
+  Quadband
+ Simlock Free
- Onhandig groot oortje
http://johnsphones.com/
woensdag 13 oktober 2010
woensdag 29 september 2010
Quest For Simplicity
Kwantum heeft “het” 
Hoe eenvoudige eisen het moeilijkst zijn. Een vriendin van mij vertelde onlangs dat ze stad en land afgegaan was om ‘vitrage’* te vinden. Blijkbaar is dat niet meer hip, dus de gemiddelde winkel heeft het blijkbaar niet meer in huis.
Er was vanalles te vinden, in gordijnen in alle vormen en maten met tierelantijtjes, in luxaflex in alle mogelijk te bedenken variaties,  noem maar op, zlong het ‘hip’ is is het te koop. Zij wilde simpel vitrage.
Ze is geslaagd bij de Kwantum. Daar hebben ze nog oubdbollig, antiek, ouderwets ‘good ole’ vitrage.
The 4th Doctor
Zo ben ik stad en land afgegaan om een witte gebreien sjaal te vinden. Schier onmogelijk. Zelfs een sjaal met een uniforme kleur was ontzettend lastig. Je werd om de oren gegooid met drukke motiefjes. In fleece was er weer wel veel te krijgen. Voor de duidelijkheid: Fleece = NOT(wol). En dan bedoel ik een ‘wollen‘ sjaal en in een dikte gebreëen die niet vereist dat je de sjaal 6 keer om je nek moet slaan om het alsnog niet koud te krijgen.
Nee zelfs een gebande sjaal à la ‘The 4th Doctor’ was niet te krijgen. Pas toen Harry Potter het weer hip maakte kon je die weer overal kopen. Maar een simpele witte sjaal…?
Toch is het mij gelukt, ik liep toevallig een V&D binnen…
Nee zelfs een gebande sjaal à la ‘The 4th Doctor’ was niet te krijgen. Pas toen Harry Potter het weer hip maakte kon je die weer overal kopen. Maar een simpele witte sjaal…?
Toch is het mij gelukt, ik liep toevallig een V&D binnen…
Toen bestonden DVD en digitale TV met ingebouwde HDD nog niet
Zo ben ik ook ooit op zoek geweest naar een stereo-videorecorder. Waar een een videorecorder mono te koop was voor fl200,-, was de eerst volgende stereo-videorecorder fl500,-. fl300,- meer, alleen voor stereo-geluid denkt u? Integendeel. Hiervoor kreeg je een extra leeskop, PDC showview en stereo! Had ik die extra leeskop nodig? Vast niet. Had showview nodig? Nee, en het werkte toch nooit**
Toch betaalde je ervoor.
Toch betaalde je ervoor.
Watchmen
Ook iets waar ik tegenaangelopen ben. Ik zoek een simpel horloge. Herenmodel-klein en slank. Geen apparaat wat wel waterdicht mag zijn, maar zo kolossal is, dat het net zo handig is om met zo’n ding om je pols met zwemmen als met een molensteen om je nek. Geen poespas. Geen 20 knoppen, geen 25 wijzetjes die allemaal iets ander aangeven terwijl je er niet mee eens de tijd kan instellen op London, Amsterdam,  Moskou, Tokyo en New York. Tegelijk.
Ik hou niet van bling-bling en geen felle kleuren. Ik wil mijn horloge kunnen aflezen zonder bijgeleverde lasbril. Gewoon strak, eenvoudige lijnen onder het principe Less is More, met drie wijzers en een wijzerplaat met 12 getalletjes erop. Na de initiele kaleidoscopische Swatch rage in de jaren tachtig…  Ze zijn er wel, maar blijkbaar is de markt hiervoor kleiner en als je een grote collectie Less-is-More horloges my style tegenkomt, zijn het vaak designhorloges voor een budget, die voor mij iets aan de hoge kant is.
Mijn Heilige Graal
Ik wilde ALLEEN een telefoon. Een GSM. Je weet wel zo’n ding waar je mee belt. Ook dit bleek een schier onmogelijke taak. Telefoons alom. Maar eentje waar je mee kunt bellen of gebeld worden of SMS’en? Zonder FM radio, zonder spelletjes, zonder internet, zonder ingebouwde MP3 speler en zonder ingebouwde x megapixel camera, navigatie. Je kent ze wel, die gadgets met een hoog iPhone-factor, die iemand heel cool en trots uitvouwd op een verjaardag , waarbij de vraag ‘kun je er ook mee bellen?’ zeker niet ongesteld blijft.
Voor mij is het simpel, ik wil bellen en bereikbaar zijn. Dat stelt eisen aan je telefoon.
Als ik een MP3′s wil luisteren, dan pak ik mijn MP3 speler. Als ik iets “SMART” wil hebben, pak ik mijn PDA, als ik wil fotograferen pak ik mijn fototoestel. Als de batterij van mijn MP3 speler leeg is, ben ik nog steedsbereikbaar. Als mijn Camera  naar de fabrikant is voor reparatie, ben ik nog steeds bereikbaar. Ik hou van decentralisatie.  Als mijn telefoon stuk is kan ik nog steeds MP3′s luisteren, foto’s maken, met mijn PDA spelen e.d.
Dus ik hou van simpel. Simpel ontwerp. Simpel gebruik.
Toegegeven, als je van plan bent te reizen is Triple- of Quadband aan te raden. SMS is ook erg handig. En bluetooth voor draadloos headsetje ook erg handig. Zeker in de auto. En als je dan ook een flinke dot geheugen hebt waar je je contacten in op kunt slaan, dan ben je er. Toch?
Nu brengt, als ik het nieuws mag geloven, een Nederlands bedrijf een dumb-phone uit, genaamd: ”John’s Phone”. Een telefoon met het uiterlijk van een garageafstandbediening uit de jaren 80 en een geheugenkaart die uit te breiden is in aantallen papieren paginas. Je snapt de clou. Deze telefoon is uitsluitend om te bellen!
Whoopie!! My KISS† wet dream come true!
Of toch niet? Wacht even ik lees de specificaties door (ook een voordeel: het kan nooit een lange lijst zijn).
Of toch niet? Wacht even ik lees de specificaties door (ook een voordeel: het kan nooit een lange lijst zijn).
- Geen Bluetooth
 - Geen SMS dienst (zelfs geen telefoonnr van een Postduivenverhuurbedrijf)
 - Geen digi-adresboek (wel 10nr onder sneltoetsen en een papieren notebloc(je) met pen. Copy, Paste en Delete: courtesy of vlakgum )
 - Geen alleen maar een NUMPAD met een extra groen en een extra rood knopje.
 - Geen geintergreerde Camera
 - Geen geintergreerde FM-stereo
 - Geen Spelletjes
 - Geen internet
 - Geen (O)LED beeldscherm met meer pixels en kleuren dan een psychedelisch onderonsje van overjarige digitale kunstenaars die ‘the sixties’ op LSD hebben meegemaakt (alleen een klein display-tje aan de bovenkant, die als een pager alleen één nummer laat zien)
 - Geen (alarm)klok
 - Geen kalender
 - Geen geintegreerde emailservice
 - Geen WAP
 - Geen Ping
 - Geen WiFi
 - Geen Candybar, Slidephone of Fold-phone Hip & Trendy design
 - Geen vijfentwintigduizend nutteloze ringtones & belletjes (waar je 25000 ringtones en belletjes beluisteren later achterkomt dat ze geen van allen zijn wat jij wilt als ringtone of als SMS verklikker
 - Geen geintegreerde MP3 speler
 - Geen PC verbinding om foto’s & ringtones over te zetten
 
Dit alles krijg je NIET, voor maar 70 euro. Het credo ‘Less is More’ wordt in ieder geval heel veel eer aan gedaan.
Jammer genoeg ga je in het dagelijk gebruik dingen missen als: een BT headset, of het niet kunnen SMSen, of een groot geheugen voor al je vrienden, die je dan met naam en al  opslaat. Toch handiger dan een sneltoets. Hoi met wie?O shit, ik dacht dat je op 5 zat. Op wie zit (vul naam in) dan? Afijn, negen sneltoetsen later…
Dat laatste moet je wel in perspectief zien. Als je bij een chinees 36, 125, 14 en 26a‡ uit je hoofd kan bestellen,  kun je ook binnen no time al je tien vrienden bellen.
Hoe ging die slogan ook al weer? “Wie tot 10 kan tellen…” Anyways.
Hoe ging die slogan ook al weer? “Wie tot 10 kan tellen…” Anyways.
Deze dumbphone is zo dumb, dat je eigenlijk een grote draaischijf prominent in het midden verwacht. En dit geeft mij nou net het gevoel dat deze goedbedoelde¶ oefening in dumbphones te dumb is voor het gemiddelde gebruik, waardoor ik sterk twijfel‡‡ of ik deze telefoon wel zou kopen,  terwijl ik juist jarenlang smachtend heb liggen wachten op de dag dat er een telefoon te koop was waar je alleen mee kon bellen. 
Het is ook nooit goed!
Het is ook nooit goed!
*Voor degene die niet weten wat ‘vitrage’ is: google het eens, zou ik zeggen.
** Programme Delivery Control Showview  is een systeem dat met een barcode in de TV-gids, automatisch het programma kon opnemen. de VCR  reageerde op een start en stop signaal dat meegestuurd werd door de omroep. Wat in NL overigens vaak te vroeg of te laat werd meegestuurd.
†Keep It Simple Stupid , Nee in dit geval heeft het niets te maken met de clip van ‘Take It Off’ van KISS
‡14 = kroepoek, 26a = pisang goreng, 36 = nasi goreng, 125 = Po Low Ap (geroosterde eendfilet, met verse ananas in zoetzuresaus. Jade, Breda. Jammer dat dit niet een universele code is geworden waardoor je overal ter wereld bij een chinees restaurant kan bestellen, zonder de plaatselijke taal te spreken of te lezen.
¶ Voor alle duidelijkheid, deze telefoon is ontworpen als anti-gadget met een iPhone-factor van nul-komma-nul (maar wel met een coolness factor van + several millions), wellicht als statement tegen de stortvloed aan toeters en bellen die nu op een gemiddelde GSM -nu "smartphone" zitten, of als statement tegen de overdaad aan informatie waarmee onze hersenen via allerlei slinks communicatielijnen volgegooid worden.
‡‡P.S.:
Toch zit ik serieus te overwegen om zo’n apparaat te kopen, al zou het alleen bij wijze van experiment zijn: hoe erg mis ik nou echt bluetooth technologie of een SMS dienst? Ik zou bij wijze van grap 1 maand lang met zo’n ding moeten rondlopen, en kijken in hoeverre ik verpest ben door de luxe van de vooruitgang.
P.P.S.
Actually, hoe meer ik de specificaties lees, hoe enthousiaster ik word! Ik vind hem echt cool!
Als er een Gadget Of The Year Award zou zijn, zou ik deze voordragen! 
P.P.P.S.:
Ik heb er zojuist een in de pre-order gekocht. Goodie-goodie-goodie-kewl-kewl!
P.P.P.P.S.:
Vandaag (1-10-2010) te horen gekregen dat mijn John's Phone binnen 10 werkdagen 
geleverd wordt!
Abonneren op:
Reacties (Atom)
